دکتر صدوقی معاون آموزشی دانشگاه : ٢۵شوال سالروز شهادت جانگداز

ششمین اختر تابناک ولایت و امامت ، رئیس مذهب تشیع حضرت امام جعفر صادق ( ع ) را به محضر مقدس منجی عالم بشریت حضرت ولی عصر ( عج ) و تمامی مسلمین جهان ، خاصه شیعیان ارادتمند آن امام همام , خانواده بزرگ علوم پزشکی شهید بهشتی تسلیت و تعزیت عرض می نمایم .
امام ششم شیعیان روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه متولد شد. پدر گرامی ایشان، امام محمد باقر (ع) و مادر ارجمندش ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر بود. لقب ایشان صادق و کنیه ایشان ابوعبدا... بود.

 آن حضرت 25 شوال سال 148 هجری قمری در سن 65 سالگی به دستور   منصور دوانیقی خلیفه ستمگر عباسی مسموم شد و به شهادت رسید و محل دفن ایشان در شهر مدینه و قبرستان بقیع  است.

امام جعفر صادق (ع) در طول عمر و دوره امامت خویش شاگردانی دانشمند، متفکر  ، عالم و فقیه تربیت کرد و ذخایر علمی بزرگی برای امت برجای گذاشت. از شاگردان نامی آن بزرگوار  می توان به هشام بن حکم ، محمد بن مسلم ، زرارة بن اعین و ... اشاره کرد که هر یک چهره های درخشانی از تربیت شدگان مکتب آن حضرت می باشند. در آن دوره حرکت علمی آن حضرت چنان گسترش یافت که سراسر مناطق اسلامی را دربرگرفت و مردم از علم آن حضرت سخن ها می گفتند و شهرت ایشان در همه شهرها و دیارها پیچیده بود.

امام صادق چشمه های دانش و حکمت را در روی زمین شکافت و برای مردم درهایی از دانش گشود که پیش از او مشهود نبود و جهان از دانش ایشان سرشار شد. هدف امام صادق (ع) ؛زدودن جهل امت، تقویت عقیده به مکتب اسلام ، ایستادگی در برابر امواج کفرآمیز و شبهه های گمراه کننده و رفع مشکلات ناشی از انحراف حکومت بود.

امام صادق (ع) از یک سو با انحرافات اعتقادی از طریق شرکت در مناظره هاو مباحثه  ها به مقابله پرداخت و خط فکری خویش را برای ملت اسلام افشا نمود و از سوی دیگر با تلاش خستگی ناپذیر به نشر  مفاهیم عقیدتی و احکام شریعت  پرداخت و  برای این منظور شاگردان و دانشمندان بسیاری را در مکتب خویش تربیت کرد. آن حضرت مسجد پیامبر (ص) را در مدینه محل تدریس خویش قرار داد و مردم، دسته دسته از دور و نزدیک به آنجا می شتافتند و سؤالات گوناگون خود را مطرح کرده و  پاسخ لازم را دریافت می کردند.